четверг, 26 марта 2015 г.
Իմ ձայնը
среда, 11 марта 2015 г.
Եզդի և մոլոկան երեխաները մայրիկներին շնորհավորում են հայերեն
Երգում են եզդի և մոլոկան երեխաները....
Տարիներ առաջ, երբ ինձ հարցնում էին` ինչ առարկա ես պարապում Լերմոնտովոյի դպրոցում, պատասխանում էի` մոլոկաններին ու քրդերին մեր լեզուն մեր խոսքն եմ սովորեցնում...Արդեն 15 տարի....
բայց միայն լեզուն չէ, որ սովորում են, չծիծաղեք, էդ համառ ժողովուրդը հայեցի դաստիարակություն է ստանում...
Երգում են հայերեն, միջոցառումների մասնակցում /ովքեր ծանոթ են նրանց սովորություններին, կհասկանան, որ սա տարիների տքնաջան ու համառ աշխատանքի արդյունք է/...
Դեռ Յարխուշտա ենք պարելու, կտեսնեք....
суббота, 7 марта 2015 г.
Մորս
Էլի մեծ էր նա, մեծ էր ու անգին...
Հովհ. Շիրազ
ՄԱՅՐԻԿԻՍ
Մայր իմ անգին, հիասքանչ.
Տեսնես ինչու ես քո մասին
Փորձում եմ գրել, բայց չի ստացվում,
Գուցե նրանից, որ դու ինձ համար
Ուրիշ ես, մայրի՛կ, անչափ սիրելի…
Ծմակուտի վիպասքը շարունակվում է
Լույս է տեսել 12-ամյա Դավիթ Մաթևոսյանի «Իմ ձայնը» բանաստեղծությունների գրքույկը:
Դավիթ Մաթևոսյանը գրում է բանաստեղծություններ` նվիրված հայրենիքին, Լոռվա բնաշխարհին, Ահնիձորին ու սիրելի մարդկանց: Մաթևոսյանական գենը խոսում է, Ծմակուտի վիպասքը` շարունակվում:
Մաթևոսյանական խոսքերով` Մեծ աշխարհի փոքր անկյունը` Ծմակուտը, նոր շունչ ու հևք
Подписаться на:
Сообщения (Atom)