Թեման սկսելուց առաջ աշակերտներին ասացի. «Գիտեք, Մաթևոսյանին շատերը չեն կարդում, պատճառաբանելով` բարդ է, դժվար է հասկանալը»:
Երբ թեման ավարտեցինք, հարցրի. «Բարդ էր արդյոք գրվածքը»:
Աշակերտներիցս մեկը ասաց. «Այո, բարդ էր, քանի որ քաղաքաբնակների համար շատ բարդ է հասկանալ գյուղացու առօրյան ու գյուղի երեխայի հոգսը»:
Հետո հիշեցի, որ մեր դպրոցական տարիների դասագրքերում Հրանտ Մաթևոսյանը, որպես կանոն վերջին հեղինակն էր և կամա, թե ակամա էդ հեղինակի ստեղծագորշություններն ուսումնասիրելու ժամանակ չէր մնում...
Ու սերունդներ էին կրթվում, չկարդալով «Գոմեշը», «Կանաչ դաշտը» .... էլ որն ասեմ, էլ որը....
Комментариев нет:
Отправить комментарий