Սահյանից այնքան բան եմ սովորել...

  Կամաց-կամաց Սահյանին ավելի ճիշտ եմ սկսում ընկալել...

 Օրինակի համար՝ ՖԲ-ում որևէ նյութի տակ դնում ենք՝ «լայք». ու այս դեպքում հասկանալի չէ, ասենք, դու ինչին ես հավանություն տալիս. նյութին, ինֆորմացիային, գլխագրին, թե...

 
  Մի ցավոտ բան. ինֆորմացիա է հրապարակված զոհված զինվորի մասին ու՝ «լայք»...
 Կամ՝ «սրտիկում ենք». անծանոթ, կամ ուղղակի ՖԲ-յան ընկերոջ, տարեց տղամարդու փոստին, ասենք՝երիտասարդ աղջնակը «սրտիկել» է, որովհետև այն համարում է՝ «սուպեր»...

  Հաջորդ երկուսը փոքրիշատե հասկանալի են, բայց արցու՞նքը...
 
  Բա էն վերջին ջղայնը, մեկ-մեկ նշում եմ ու փոստի տերը չի հասկանում, ես ջղայնացած եմ փոստի պատճառով, հեղինակի վրա, թե՞ երևույթի...

 Պարզվում է, նշանները բավարար չեն, պետք է նաև մեկնաբանություններ լինեն...
 
  Հ. Գ. Ինչպես Մեծն Սահյանը կասեր.
-Դուք ինչ գիտեք, ես ի՞նչ եմ զգացել և ի՞նչ եմ ասել...